भारतासमोर ऑलिम्पिक स्पर्धेची आव्हाने

हॉकीच्या उदाहरणांतून एक सिद्ध होते कि राष्ट्रीय खेळाची अशी परिस्थिती असतांना बाकी खेळांकडून आपण दमदार कामगिरीची अपेक्षा कशी ठेऊ शकतो. भारतात सर्वच स्तरावर वाढता राजकीय हस्तक्षेप हि सर्वात मोठी चिंतेची बाब आहे व प्रमुख कारण असल्याचे पुढील विश्लेषणांतून आपल्याला लक्षात येईल. इतर देशांप्रमाणे खेळाला युद्धस्तरीय दर्जा दिला गेला पाहिजे कारण प्रत्येक खेळाद्वारे खेळाडू ऑलिम्पिक सारख्या आंतरराष्ट्रीय स्पर्धेमध्ये देशाचे प्रतिनिधित्व करत असतो व मिळालेले यश अपयश हे वैयक्तिक नसून राष्ट्रीय असते. आधी नमूद केल्याप्रमाणे क्रीडा क्षेत्रामध्ये आर्थिक गुंतवणूक वाढायला हवी व त्यामध्ये प्रत्येक खेळाला समान वागणूक मिळणे आवश्यक आहे, परंतु तसे होतांना दिसत नाही. याचे उदाहरण म्हणजे राष्ट्रीय खेळापेक्षा क्रिकेटच्या खेळाला मिळणारा वाढता राजाश्रय व प्रसिद्धी, परिणामी प्रेक्षकांचे व खेळाडूंचा देखील इतर खेळांपेक्षा क्रिकेट कडे कल वाढला आहे. खेळांमधून मिळणारे समाधान, संस्कृतीची जपणूक, देशाची जागतिक प्रसिद्धी, देशांतर्गत मैत्रीची वृद्धी इत्यादी महत्वाच्या घटकांपेक्षा त्यांतून मिळणारे उत्पन्न हि आयोजक व राजकीय प्रवृत्ती मोडून निघणे गरजेचे आहे. ऑलिम्पिक मध्ये खेळले जाणारे बरेचसे खेळ सामान्य जनतेला माहीतही नसावेत, कारण खेळांचे महत्व जपण्यापेक्षा त्याचे व्यावसायिकीकरण करून उत्पन्न कसे कमावता येईल याकडे जास्त लक्ष दिला जात आहे हि भारतासाठी खेदाची बाब आहे. खेळामध्ये तर भेदभाव होतच आला आहे त्याचबरोबर अलीकडे प्रकाशझोतात आलेली बाब म्हणजे देशासाठी खेळण्यासाठी उत्सुक असलेल्या खेळाडूंसाठी देण्यात येत असलेल्या निधीबाबाबत राज्यस्तरीय भेदभाव करण्यात आला. अशी सर्व देशांतर्गत परिस्थिती असतांना आपण खेळाडूंकडून का अपेक्षा करत आहोत, खरंतर अपेक्षा खेळाला जागतिक दर्जा देण्याची जबाबदारी असणाऱ्या संबंधितांकडून व्हायला हवी. विषयांत मांडलेली व्यथा अर्थात भारतासमोर ऑलिम्पिक स्पर्धेची आव्हाने संपुष्टात आणायची असल्यास खेळाला लष्कराप्रमाणे दर्जा व संरक्षण मिळायला हवे कारण खेळाडू जागतिक दर्जाच्या स्पर्धेमध्ये युद्धावर तैनात असलेल्या एका सैनिकाप्रमाणे देशाचे प्रतिनिधित्व करत असतो.