फॅशनची दुनिया

लहानपणी जे केलं ती निरागसता होती पण सध्या जे निदर्शनास येते त्याला काय म्हणावे हे तुम्हीच ठरवा आणि कळवा. चला स्पष्टच सांगतो. लहानपणी जसे फॅशन म्हणून धागेदोरे वा साखळ्या घालणे प्रकार चालायचे तसे काहीसे मोठ्या माणसांकडून सर्रास होताना दिसते. उदा. मनगटाला धागेदोरे बांधणे, कपाळावर मोठा टिळा लावून मिरवणे, फॅशन म्हणून कानात बिगबाळी, देव-दर्शन किंवा तीर्थक्षेत्राला एक सहल म्हणून फेरफटका, कौटुंबिक सोहळ्यांचे सार्वजनिक प्रदर्शन, आणि बरेच काही. हि उदाहरणे प्रत्येकासाठी नसतीलही पण आपल्यातले बरेच लोक करतात. हि उदाहरणे देण्यामागचा हेतू एवढाच आहे कि लहानपणी ज्या गोष्टी अनावधानाने करीत होतो त्याच किंवा त्याहीपेक्षा अधिक गोष्टी आपण सध्या जाणीवपूर्वक करत आहोत आणि त्याबद्दल आपल्याला काहीच चुकीचे वाटत नाही. गम्मत बघा, कुठल्याही तीर्थक्षेत्राला गेलो कि तिथून आपण एक धागा बांधून घेतो जरी आधीपासूनच एक धागा असला तरी, आणि मिरवत सांगतो त्या देवाचे नाव घेऊन. धागा असतानाही अजून एक धागा बांधणे ह्यात काय अर्थ आहे. पण नाही, तीर्थक्षेत्राला जाऊन आल्याचा पुरावा म्हणून आणि एक फॅशन म्हणून. असो. आताच्या संगणक आणि इंटरनेट युगातील खोचक उदाहरण देतो ते म्हणजे सोशल मीडिया मध्ये प्रसिद्धी मिळवणे. हो मी तरी याला प्रसिद्धीचं म्हणेन, कारण बघा ना वर्षभर ह्या धकाधकीच्या जीवनात ज्यांना आपल्या आपल्या आई-वडिलांकडे बघायला व बोलायला हि वेळ नसतो किंवा ज्यांना त्यांच्या बद्दल काहीच आदर नसतो ते लोक हि मदर्स डे, फादर्स डे, त्यांच्या वाढदिवसाला त्यांच्याबरोबर फोटो काढून सोशल मीडिया वर पोस्ट करतात. बघणाऱ्याला काय वाटेल नि काय नाही पण खरंच ह्या गोष्टींची गरज आहे. ज्या आई-वडिलांनी तुमच्या साठी खस्ता खाल्ल्या असतील त्यांना वर्षातून एकदा फक्त फोटो मध्ये स्थान आणि तेही लोकांना दाखवण्यासाठी. का? आता दुसरी गम्मत बघा, आपल्यातल्या बरेच लोकांनी हे केलेही असेल. काय तर स्वतःच्या बायकोला सोशल मीडियावर वाढदिवसाच्या शुभेच्छा, किती हे प्रेम. काही लोकांच्या घरात फारच छान असे सुविचार लावलेले असतात तेही कोणत्यातरी देवी-देवता वा संत महात्म्याच्या फोटो खाली, पण खरंच ते तसे वागत वा अनुकरण करत असतील. बऱ्याच अंशी तुम्हाला उत्तर नकारात्मक मिळेल, कारण हे असे सुविचार आपल्याला कुठल्याही देवळाबाहेर उपलब्ध होतात आणि आपण एक आठवण म्हणून घरी आणतो व भिंतीवर लावतो. नंतर त्याकडे बघायला हि कोणाला वेळ नसतो, तर ते वाचणे दूरची गोष्ट.